Podobno, jeżeli zabierał się za coś, rozpoczynał te pracę od modlitwy „Zdrowaś Maryjo”. Św. Jan Bosko bardzo kochał Maryję. Miłości do Niepokalanej nauczyła go Matka, Małgorzata. Gdy Jan Bosko wstępował do seminarium usłyszał od niej: „Kiedy się urodziłeś, poświęciłam cię Błogosławionej Dziewicy. Kiedy zacząłeś nauki, poleciłam ci nabożeństwo do Tej naszej Matki. I teraz polecam ci, żebyś do Niej całkowicie należał”. Kiedy zmarła jego ziemska Matka, Jan Bosko wypowiedział znamienne słowa do Maryi Niepokalanej: „A teraz Ty musisz zająć puste miejsce. Matka jest koniecznie potrzebna w mojej dużej rodzinie… Powierzam Ci wszystkich moich chłopców. Opiekuj się nimi teraz i zawsze.”
Ks. Jan Bosko podpowiada nam, gdzie szukać pomocy, pragnąc otrzymać błogosławieństwo „tu”, na ziemi i chcąc jednocześnie dostać się do nieba. Tym ratunkiem jest dla nas – MARYJA. Kiedy w 1854 r. w Turynie wybuchła epidemia cholery, ks. Jan Bosko zapewniał swoich podopiecznych, opiekujących się chorymi, że nikt, kto będzie żył w stanie łaski uświęcającej i nosił na szyi medalik z Matką Boską, nie zachoruje. Tak też się stało. Żaden z chłopców nie zachorował.
Poniżej kilka pięknych zdań św. Jana Bosko o Matce Bożej:
„Madonna pragnie, abyśmy Ją czcili pod imieniem Wspomożycielki. Nadchodzą tak smutne czasy, że naprawdę potrzebujemy tego, aby Przenajświętsza Dziewica pomagała nam bronić i zachować chrześcijańską wiarę.”
„Zaufajcie Wspomożycielce, a dopiero poznacie co to są cuda.”
„Chcecie być silni, by walczyć przeciw diabłu i jego pokusom? Kochajcie Kościół, czcijcie Najwyższego Pasterza, korzystajcie z sakramentów św. Odwiedzajcie często Pana Jezusa ukrytego w tabernakulum, miejcie wielkie nabożeństwo do Najświętszej Matki, ofiarujcie Jej wasze serce, a przezwyciężycie trudności i pokusy świata.”
„Jeśli będzie mieć nabożeństwo do Niej, otrzymacie błogosławieństwo w tym świecie i miejsce w niebie w przyszłym życiu.”
„Módlcie się zawsze do Maryi, szczególnie zaś tym wezwaniem: Maryjo, Wspomożenie Wiernych, módl się za nami! To jest niedługa modlitwa, ale sam doświadczyłem, że jest bardzo skuteczna.”
„W każdym niebezpieczeństwie wzywajcie Maryję Wspomożycielkę, a zapewniam, że będziecie wysłuchani”.
„Jeśli się spostrzeżesz, że jesteś kuszony, zabierz się od razu do jakieś pracy i wzywaj Niepokalanej Maryi Wspomożycielki”.
***
Biografia ks. Bosko za: https://cmw.osw.pl/ :
Urodził się w Becchi w północnych Włoszech 16 sierpnia 1815 roku.
Pochodził z ubogiej włoskiej rodziny. W wieku 2 lat zmarł jego ojciec Franciszek. Wychowywała go matka Małgorzata z domu Occhiena. Miał jeszcze dwóch starszych braci, Józefa i Antoniego. Jan mieszkał w małej rolniczej wiosce.
Kiedy miał 9 lat pod wpływem proroczego snu odczytał, że powinien poświęcić się wychowaniu młodzieży. Janek miał doskonałą pamięć. Pierwszą Komunię świętą przyjął w wieku 11 lat (1826 r.).
W 1835 roku wstąpił do seminarium duchownego w Chieri. W drodze do upragnionego kapłaństwa doświadczył wiele trudności. 5 czerwca 1841 roku z rąk Arcybiskupa Turynu został wyświęcony na kapłana.
Ks. Bosko odznaczał się nadzwyczajnym darem umiłowania młodych, a szczególnie najbiedniejszych: Przyrzekłem Bogu, że nawet ostatnie moje tchnienie będzie dla moich ubogich chłopców. Wśród najpiękniejszych owoców jego pedagogiki jawi się św. Dominik Savio.
Celem wychowawczym ks. Bosko był integralny rozwój młodego człowieka tak, aby był dobrym chrześcijaninem i uczciwym obywatelem oraz umiał odkryć swoje miejsce w społeczeństwie i Kościele. Prowadził ludzi młodych do spotkania z Bogiem i braćmi, wychowywał do wiary i do celebrowania Jezusa w Sakramentach szczególnie Eucharystii i Pokuty. Wypracował metodę wychowawczą, zwaną systemem prewencyjnym opartą na: rozumie, religii i dobroci. Założył wiele szkół, internatów, ośrodków wychowawczych, oratoriów.
Źródłem niestrudzonej aktywności i skuteczności działań ks. Bosko było stałe zjednoczenie z Bogiem i bezgraniczna ufność do Maryi Wspomożycielki, którą uważał za inspiratorkę i wspomożenie całego swojego dzieła.
Życie Jana Bosko było naznaczone ciężką pracą wynikającą z troski o życie doczesne i przyszłe swoich bliźnich, jak również z przekonania, że „największym wrogiem człowieka jest bezczynność”.
Jan Bosko prowadził niezwykle pracowite życie. Obok nauczania, katechizowania, zabawy i przebywania z chłopcami oraz obowiązkami księdza, który musi zarobić na swoje utrzymanie, pisał i publikował wiele podręczników, takich jak na przykład Historia Kościoła na użytek szkół (1845), Historia świata (1847), Dziesiętny system miar (1849) i wiele innych. Wobec braku odpowiednich pomocy do katechizacji, którą prowadził dla młodzieży swojego Oratorium napisał również bardzo poczytną książeczkę pt. „Młodzieniec zaopatrzony” (1847).
Tworzył przede wszystkim dla ludzi prostych, mając na celu ich religijne wykształcenie i wyjaśnienie nauki katolickiej wobec prowadzonej przez prasę liberalną propagandy antykościelnej i antyklerykalnej. Z tego też powodu w 1853 roku rozpoczął comiesięczne wydawanie „Czytanek Katolickich”, to jest broszur, w których prosto i przejrzyście wykładał naukę Kościoła. W sumie napisał około stu pięćdziesięciu książek i pism, w tym wiele sztuk scenicznych, z przeznaczeniem do wystawiania w Oratorium po to, aby uczyć bawiąc.
Zainspirowany wielkim świętym – Franciszkiem Salezym, użył jego nazwiska do nadania imienia swym duchowym synom.
Będąc inicjatorem nowego duchowego doświadczenia ewangelicznego i założycielem dwóch zgromadzeń zakonnych: Salezjanów i Córek Maryi Wspomożycielki oraz innych wspólnot apostolskich dał początek wielkiej rodzinie duchowej w Kościele zwanej Rodziną Salezjańską, która żyje tym samym duchem na wszystkich kontynentach świata, podejmując w różnych zakresach to samo posłannictwo młodzieżowe.
Wychowywać ewangelizując – ewangelizować wychowując, to drugie sformułowanie zadania apostolskiego Salezjańskiej Rodziny Ks. Bosko.
Ostatnie polecenie skierowane tuż przed śmiercią do współbraci nie mogło dotyczyć niczego innego, jak tylko tego, co stanowiło sens i posłanie jego życia: „Waszej trosce polecam wszystkie dzieła, jakie Bóg zechciał mi powierzyć (…); jednakże w sposób szczególny polecam wam troskę o młodzież biedną i opuszczoną, która zawsze stanowiła najdroższą cząstkę mego serca na ziemi (…)”.
Zmarł 31 stycznia 1888 roku w Turynie. Beatyfikowany 2 czerwca 1929 roku; kanonizowany 1 kwietnia 1934 roku.
W stulecie jego śmierci, która miała miejsce 31 stycznia 1888 roku, Jan Paweł II w Liście Juvenu Patris z 1988 roku nadał mu tytuł: Ojca i Nauczyciela młodzieży.
Jego ciało spoczywa w Bazylice Maryi Wspomożycielki w Turynie.
Wspomnienie liturgiczne 31 stycznia.
Biografia ks. Bosko za: https://cmw.osw.pl/
