W zbiorach Muzeum Archidiecezji Warszawskiej znajduje się bezcenne dzieło – trzy cykle drzeworytów Albrechta Dürera: Żywot Maryi, Wielka Pasja i Apokalipsa. Ze względów konserwatorskich rzadko są pokazywane publiczności. Do końca wakacji będzie je można oglądać w ramach nowej wystawy czasowej w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.
Drzeworyty zostały wydane w 1511 r. i są wydrukowane na papierze żeberkowym i oprawione w jeden wolumin.
Cykle drzeworytnicze Albrecha Dürera funkcjonują w dzisiejszej świadomości jako autonomiczne działa sztuki. Jednak pierwotnie zostały zaprojektowane wraz z należącymi do nich łacińskimi tekstami i wydane w formie książki.
Obecna prezentacja KSIĘGI z 1511 r. została zaplanowana na okres 28 czerwca – 4 września. Oryginałowi towarzyszy prezentacja reprodukcji wybranych grafik z 3 cykli: Żywotu Maryi, Wielkiej Pasji i Apokalipsy. Ekspozycja jest wzbogacona opisami i prezentacją dotyczącą KSIĘGI, historią jej powstania oraz informacjami o twórczości Albrechta Dürera.
Albrecht Dürer pracował nad drzeworytami od roku 1497 do 1511. Najstarszy cykl – Apokalipsa składa się z 16 rycin, które po raz pierwszy zostały wydane w 1498 r. Artysta stworzył w nich plastyczną wizję końca świata – dramatyczną, ekspresyjną i sugestywną. Impulsem do pracy nad ilustracjami do Księgi Objawienia wizji św. Jana były wydarzenia historyczne (toczące się wojny, dżuma) oraz przekonanie o zbliżającym się końcu świata.
Cykl Wielka Pasja, zawierający 12 drzeworytów, był pierwszym cyklem pasyjnym Dürera. Cykl Żywot Maryi (20 scen) charakteryzuje umieszczenie wydarzeń z życia Maryi w realiach znanych autorowi – jak stroje, architektura i przedmioty życia codziennego.
